درگذشت آیت الله طالقانی
درگذشت آیت الله طالقانی در روز 19 شهریور ماه سال 1358 را تسلیت عرض میکنیم .
طالقانی ، مردی که پدر امت لقب گرفته بود .
این اثر که بیست و پنج سال پس از فوت طالقانی به طبع رسیده ،
پزوهشی است نسبتا جامع ، در احوال ، افکار ، اثار طالقانی .
دوجنبه از زندگی طالقانی ، اهمیت بسیار دارد ،
نخست اینکه وی از پیشاهنگان نهضت اصلاح دینی و از پیشگامان روشنفکری دینی بود و
مردم را به اسلام تجدید حیات یافته فرا می خواند و
دوم اینکه از زمینه سازان و پیشوایان انقلاب اسلامی ایران بود .
مهمترین ارمان ها و تلاش های طالقانی به موارد زیر می توان اشاره کرد .
بازگشت به قران ، نفی تعارض علم و دین ،
نفی تفکیک دین و سیاست ،
اتحاد مسلمانان ،
نزدیک ساختن حوزه و دانشگاه ،
برپایی حکومت اسلامی ، برپایی نظام شورایی و مبارزه با جمود ،
استعمار ، استبداد ، استثمار و صهیونیسم .
اشنایی بیشتر با ایت الله طالقانی
برگرفته شده از ویکی پدیا
سید محمود علایی طالقانی
(زاده ۱۳ اسفند ۱۲۸۹ در طالقان – درگذشته ۱۹ شهریور ۱۳۵۸ در تهران)
روحانی شیعهٔ ایرانی، نواندیش دینی، فعال سیاسی و اجتماعی، عضو جبههٔ ملی دوم و یکی از مؤسسین نهضت آزادی ایران بود.
محمود طالقانی در دوران نهضت ملی شدن نفت به همراه سید رضا زنجانی به حمایت از محمد مصدق برخاست و
پس از کودتای ۲۸ مرداد (سقوط دولت مصدق) به همراه جمع کثیری از طرفداران مصدق به نهضت مقاومت ملّی پیوست.
پس از توقف فعالیت‌های نهضت مقاومت ملّی،
طالقانی در شروع مجدد فعالیت‌های جبههٔ ملی ایران به رهبری اللهیار صالح فعالیت کرد و
به شورای مرکزی جبههٔ ملی ایران راه یافت.
طالقانی در کنگرهٔ جبههٔ ملی در سال ۱۳۴۰ به عنوان هیئت مؤسس شرکت کرده و
از سوی شرکت کنندگان در کنگره به عضویت شورای مرکزی انتخاب شد.
محمود طالقانی، مهدی بازرگان و یدالله سحابی در
سال ۱۳۴۰، حزب نهضت آزادی ایران را بر اساس عقاید ملی-مذهبی تشکیل دادند.
محمود طالقانی چند بار به علت فعالیت‌های سیاسی،
توسط رژیم پهلوی به زندان رفت و یک بار نیز تبعید شد.
در تشکیل سازمان مجاهدین خلق ایران نقش بسیار مؤثری داشت و
با بنیان‌گذاران آن سازمان به ویژه محمد حنیف‌نژاد بسیار نزدیک و هم‌فکر بود.
اما با کسانی که تحت عنوان سازمان پیکار در سال ۱۳۵۴ از سازمان مجاهدین منشعب شدند،
سخت مخالفت کرد. طالقانی از رهبران انقلاب ۱۳۵۷ ایران بود و
پس از ترور مرتضی مطهری، ریاست شورای انقلاب را بر عهده گرفت.
طالقانی در اواخر عمرش از طرف روح‌الله خمینی به عنوان امام جمعه تهران معرفی شد.
پس از آن نیز وارد مجلس خبرگان قانون اساسی شد و
یک ماه بعد به طرز مشکوکی درگذشت.
وی در اوایل انقلاب، از معدود روحانیونی بود که از محمد مصدق و علی شریعتی
دفاع کرد. هم‌چنین وی مورد علاقهٔ همهٔ گروه‌ها و احزاب بود
به‌طوری‌که سازمان مجاهدین خلق ایران او را پدر طالقانی خطاب می‌کرد
پس از درگذشت وی، روح‌الله خمینی از او با نام ابوذر زمان یاد کرد.
یکی دیگر از دلایل شهرت او، تألیف مجموعهٔ پرتوی از قرآن بود.
وی در آثارش از جمله این مجموعه، نگاهی نو به مذهب داشته و
سعی کرده تا از آن انحراف‌زدایی کند. پرتوی از قرآن، در زمان انتشار از محبوب‌ترین تفاسیری بود که نوشته شده بود.
طالقانی در آثارش می‌کوشید تا نشان دهد اسلام با دموکراسی هم‌خوانی دارد.
