شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)

شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) را به همه شیعیان و مسلمانان تسلیت عرض می کنیم .

فرا رسيدن شهادت صديقه كبرى، فاطمه زهرا،

پاره تن پيامبرصلى الله عليه وآله همسر امير مؤمنان على بن أبى طالب،

و مادر امامان معصوم را به تمامى شيفتگان و دوستداران خاتم پيامبران و اهل بيت پاك و مطهر

آن حضرت تسليت عرض نموده، اميد آن داريم كه در دنيا سعادت پيروى و زيارت اين بزرگواران را داشته باشيم،

و در آخرت از شفاعتشان بهره‏مند گرديم،

بهسون ، شهادت حضرت زهرا (س) را به تمام مسلمانان تسلیت عرض می کند .

تاریخچه

برگرفته شده از ویکی شیعه

فاطِمه(س) مشهور به فاطِمهٔ زَهرا (۵ بعثت -۱۱ق)، دختر پیامبر اسلام(ص) و خدیجه کبری(س) و همسر امام علی(ع) است.

او یکی از پنج تن آل عبا (اصحاب کساء) است که شیعیانِ دوازده امامی آنها را معصوم می‌دانند.

امام دوم و سوم شیعیان، زینب(س) و ام‌کلثوم از فرزندان او هستند.

زهرا، بَتول، سیدة نساء العالمین از جمله القاب وی و اُمّ اَبیها کنیه مشهور او است.

فاطمه، تنها زن همراه پیامبر(ص) در روز مباهله با مسیحیان نجران بوده است.

سوره کوثر، آیه تطهیر، آیه مودت و آیه اطعام و احادیثی چون حدیث بَضعه در شأن و فضیلت فاطمه نازل و نقل شده‌اند.

در روایات آمده است که پیامبر(ص)، فاطمه(س) را برترین زن در دو عالم معرفی کرده و خشم و خشنودی او را خشم و

خشنودی خداوند دانسته است.

درباره دوران کودکی و نوجوانی فاطمه(س) گزارش‌های کمی وجود دارد.

از این دوران فقط گزارش‌های درباره همراهی او با پیامبر در مقابل خشونت‌های مشرکان، حضور او در شعب ابی طالب و

هجرت به مدینه همراه امام علی(ع) نقل شده است.

فاطمه(س) بعد از هجرت به مدینه با وجود خواستگاران زیادی که داشت، در سال دوم هجرت با امام علی(ع) ازدواج کرد. انجام فعالیت‌های اجتماعی و همراهی با پیامبر اسلام(ص) در برخی از جنگ‌ها از جمله فتح مکه از جمله کارهای او بعد از هجرت بود.

فاطمه(س) در ماجرای سقیفه ضمن مخالفت با اقدام شورای سقیفه،

خلافت ابوبکر را غاصبانه خواند و با او بیعت نکرد. او در جریان غصب فدک و دفاع از خلافت امیرالمومنین(ع) خطبه‌ای خواند که به خطبه فدکیه معروف است.

وی اندکی پس از رحلت پیامبر(ص) و در جریان هجوم مأموران ابوبکر به خانه‌اش، آسیب دید، در بستر بیماری افتاد و پس از مدت کوتاهی

در ۳ جمادی‌الثانی سال ۱۱ هجری قمری در مدینه به شهادت رسید. پیکر دختر پیامبر(ص) به سفارش خودش شبانه

و مخفیانه دفن شد و قبرش هیچ‌گاه مشخص نشد.