مبعث رسول اکرم (ص)
مبعث رسول اکرم (ص) را به تمام مسلمانان تبریک عرض می کنیم .
مبعث بر پایه باورهای اسلامی ، روزی است که محمد ، پیامبر اسلام ، به درجه پیامبری برگزیده شد .
مسلمانان معتقد اند که او در غار حرا ، توسط جبرئیل و از سوی خدا به پیامبری برگزیده شده و
مامور شد تا چند خداپرستی و بت پرستی را از زمین بردارد .
در نزد اهل سنت تاریخ دقیق بعثت پیامبر مشخص نیست اما رخی متعقد اند در شب 21 ماه رمضان بوده است .
پس از وحی الهی جبرئیل، نزول آیات الهی و مبعوث شدن پیامبر (ص) آنچه بسیار حائز اهمیت بود،
اهداف بعثت پیامبر (ص) است.
اهدافی مانند؛
دعوت به یکتا پرستی، قیام به برپایی عدالت، مبارزه با جهل و خرافه پرستی،
تقویت و ارتقای سطح اندیشه و تفکر، برداشتن اختلافات از میان مردم و تلاوت آیات و احکام الهیبرای مردم
که رسول اکرم (ص) به عنوان خاتم الانبیاء بر دوش داشتند.
غار حرا یکی از کوه‌های اطراف شهر مکه است که پیامبر (ص) وقت‌های زیادی برای عبادت
به آنجا می‌رفتند و با خداوند نجوا می‌کردند و در همان غار هم به پیامبری مبعوث شدند.
در آن دوران مردم زیادی به بت پرستی و یا دیگر ادیان مشغول بودند،
به همین منظور خداوند به واسطه حضرت محمد (ص) مردم جاهل را به خداپرستی دعوت کرد.
باور شیعیان درباره مبعث
برگرفته شده از ویکی پدیا
بر اساس باور شیعیان، محمد ابن عبدالله در روز ۲۷ رجب سال ۴۰ عام الفیل، (سال ۱۳ پیش از هجرت) مبعوث شد.
شیعیان این روز را جشن می‌گیرند و در روایات اسلامی اعمال مستحبی برای روز مبعث پیش‌بینی شده‌است.
دعا، نماز و غسل مستحب از اعمال این روز است.
البته در پاره‌ای از روایات شیعه نیز بعثت محمد در ماه رمضان ذکر شده مانند روایت عیون الاخبار شیخ صدوق که متن آن اینگونه است که:
وقتی شخصی به نام فضل از امام رضا می‌پرسد که چرا روزه فقط در ماه مبارک رمضان فرض شد و در سایر ماه‌ها فرض نشد؟
در پاسخ او گفت: «لان شهر رمضان هو الشهر الذی انزل الله تعالی فیه القرآن…» تا آنجا که گفت:
«… و فیه نبی محمد صلی الله علیه و آله» یعنی بدان جهت که ماه رمضان همان ماهی است که خدا قرآن را در آن نازل فرمود
و همان ماهی است که محمد در آن به نبوت برانگیخته شد که چون مخالف با روایات دیگر شیعه در اینباره بوده‌است؛
محمد تقی مجلسی احتمال تقیه در آن داده، یا فرموده که باید حمل بر برخی معانی دیگری جز معنای بعثت اصطلاحی شود،
زیرا تاریخ بیست و هفتم ماه رجب به نظر او نزد علمای امامیه مورد اتفاق و اجماع بوده و گفته‌است: «… و علیه اتفاق‌الامامیة»
